چک رو “در وجه” بنویسیم یا “حامل”؟
اصلا چه فرقی بین این دو تا هست؟
خیلی وقتها پیش میاد که شما در ازای خرید کالا یا محصول، اقدام به صدور چک می فرمائید و یا اینکه از مشتری چک می گیرید.
در هنگام اخذ چک و در قسمت “در وجه” اگر نام فرد یا شرکت رو بنویسید، فقط همون فرد میتونه چک رو نقد کنه و یا اینکه چک با اجازه مستقیم اون فرد قابل برداشته.
اما چنانچه اگر چک به صورت حامل نوشته بشه، هر کس که حامل چک باشه، در نزد بانک قدرت برداشت مبلغ چک رو داره.
حالا اگر طرف حساب شما یک شرکت بود و نماینده شرکت برای اخذ چک به حضورتون رسید، قطعا بهتره که چک در وجه شرکت نوشته بشه تا امکان سو استفاده نماینده شرکت از چک به صفر برسه.
چون اگر چک رو حامل بنویسید، ممکنه نماینده چک رو برداشت کنه و فلنگ رو ببنده.
اما وقتی طرف حسابتون بازاری باشه، معمولا از شما میخواد که چک رو حامل بنویسید که ایشون هم بتونه چک رو خرج کنه.
در این حالت چون چک بارها دست به دست میشه، بهتره که چک رو چسب کاری هم بفرمایید تا امکان ویرایش اون توسط شخص دیگه وجود نداشته باشه.
یک نکته جالب توجه هم وجود داره و اون اینه که چکی که در وجه هم صادر شده و حامل نیست رو هم میشه پیش از موعد، خرج کرد.
کافیه که شخصی که چک در وجه ایشون صادر شده، پشت چک رو دو تا امضا بزنه و به فرد دیگری بده.
این دو امضا به منزله رضایت شخص بر واگذاری چک به فرد دیگه هست.
شرکتها هم پشت چکی رو که در وجه خودشون صادر شده، دو تا مهر میزنن و خرجش میکنن.
توجه: اگر صادرکننده چک، عبارت “به حواله کرد” رو در چک خط بزنه، دیگه نمیشه چک رو با دو امضا یا دو مهر به شخص دیگری داد.
پس اگر الان چند تا چک در گاوصندوق دارین که در وجه خودتونه، پشتش رو دو امضا بزنید و باهاش بار بخرید😁