منظورم از میکرو عبارتها، عبارات کوتاهی هستند که ما در مکالمه هامون با مشتریان، از اونها استفاده میکنیم.
اسکاولشین میگه:
مواظب کلامت باش، کلام تو عصای معجزه گر توست
به دو سناریوی زیر دقت کنید:
مشتری وارد مغازه میشه و میپرسه :
نبات دارید؟
ما هم دو جور نبات داریم.
پس ازش می پرسم:
نبات شاخه میخوای یا شکسته؟
از اونجا که کلمه “شکسته” دارای بار منفی هست ، احتمال زیاد مشتری سفارش نبات شاخه خواهد داد.
اما اگر من از جمله زیر استفاده کنم:
نبات شاخه میخوای یا آماده؟
کلمه “آماده” دارای بار مثبت هست و تعادل رو برقرار میکنه.
به این ترتیب مشتری از خرید کالای ارزون تر که دست برقضا سود بیشتری هم داره خجالت نمی کشه.
چون معمولا وقتی اختلاف قیمت دو کالای مشابه بسیار کم باشه، مشتری کالای گرونتر رو انتخاب میکنه.
حالا چه دلیلی داره که من انقدر در ارائه پیشنهاد دو کالای مشابه و با قیمت بسیار نزدیک حساس بشم؟
چون ممکنه سود یکی از کالاها چند درصد بیشتر باشه و یا اینکه از اون کالا خیلی خریده باشم و قصد سبک کردن موجودی رو داشته باشم و یا دلایل دیگر.
یک مورد دیگه که در کار ما خیلی زیاد هست عبارت “خاکه در مقابل نرمه” هست
مثلا مشتری میگه این بسته گاوزبان چقدر خاکه داره..
شما در مقابل می فرمایید خاکه نیست که! نرمه ی خودشه!!
شما هم اگر مثالی دارید همین پایین برام بنویسید
شاید به این مقاله علاقمند باشید:
