یادم نمیاد چند ساله بودم.فقط ی تصویر کمرنگ از مادر بزرگم توو ذهنمه که روسری سپید همیشگیش رو بسته بود و داشت سینی های نون نخودی رو این طرف و اونطرف میکرد.
اونقدر کوچک بودم که وظیفم این بود که مراقب باشم مورچه ها نیان توو سینی.
البته سالهای بعد سِمت گرفتم و پیشرفت کردم و وظیفه تزیین شیرینی نخودی با خلال پسته به من سپرده شد.
امروز میخوام دستور شیرینی نخودی قزوینی رو براتون بنویسم.
یک محصول نوستالژیک و خوش مزه که به جرعت هیچ رقیبی در ظرف شیرینی ها نداره و تونسته خودش رو در این رقابت سخت با انواع شکلاتها و کیک ها ثابت قدم نگه داره.
لینک خرید آرد نخودچی مخصوص شیرینی پزی
بریم سراغ مواد لازم برای پخت شیرینی نخودچی
آرد نخودچی ۵۰۰ گرم
پودر قند ۲۵۰ گرم
روغن جامد ۲۵۰ گرم
هل سبز پودر شده ۱ قاشق (هرچی بیشتر بهتر)
همین.
حالا بریم سراغ مرحله بعد:
آموزش پخت شیرینی نخودچی
اول روغن رو داغ میکنید
بعد پودر قند رو توو روغن حل میکنید.
پودر قند که حل شد، آرد رو اضافه میکنید و ورز میدید.
انقدر ورز میدید تا خمیر کم کم فرم بگیره و به دست و پرتون نچسبه.
در حین ورز دادن، پودر هل سبز رو هم اضافه میکنید
بعد که خمیر حسابی جون گرفت و به اصطلاح قوام اومد و به دستتون نچسبید، گلوله اش میکنید میزارید داخل نایلون.
یادمه ننه خدابیامرز اون موقع خمیر رو استراحت میداد و چهار پنج ساعت به حال خودش میزاشت.
ما هم اینکار رو میکنیم.
بعد چند ساعت، خمیر رو از نایلون در میارین و با وردنه روی سطح صاف ، تخت اش میکنید.
تمام هنر شما در این مرحله است.
باید ضخامت خمیر در تمام سطح اون، یکسان و حدود هفت میلیمتر تا یک سانتیمتر باشه.
شیرینی نخودی ری نداره و تغییر اندازه نمیده.
اگر ضخامت خمیرت رو درست در نیاری نصف شیرینی هات داخل فر میسوزن و نصف دیگه خمیر می مونه.
این مهمترین قسمت کار بود.
بعد شروع میکنی به قالب زدن
لینک خرید آرد نخودچی مخصوص شیرینی پزی
خمیر رو قالب میزنی و خمیرهای قالب زده رو بر روی سینی فر(دوست داشتی کف سینی رو کاغذ روغنی بنداز ولی ننه نمی انداخت. فقط با روغن ی کم چرب میکرد. تو کاغذ بنداز) می چینی. دو سانت از هم فاصله بده که وقت برداشتن راحت باشی.
بعد شیرینی نخودی هات رو تزیین کن.
هر طور که دوس داری. خلال پسته بزن، قزوینی طور تَره.
اگر خواستی با آب زعفران ی دایره وسطش بکش و خلال پسته نزن.
ارزانتر در میاد.
اگر خواستی خلال بزنی حواست باشه فشار انگشتت خمیر شیرینی رو له و دِفُرمه نکنه.
تزیین که تموم شد، سینی رو بزار داخل فر که تماس بین ۱۷۰ تا ۱۸۰ درجه رسیده.
ده دقیقه صبر کن و از دقیقه پنچم مدام چک کن.
تهش که طلایی شد، بیار سینی رو بیرون.
بزار خنک بشه
عجله داشتی ی سینی بزرگ رو پر آب کن و سینی داغ رو بزار تووش.
چیسسسسس. صدا میده. بچه ها خوششون میاد.
ی جور سوپاپ اطمینان برای مواقع خرابکاری هم هست.
دیدی شیرینی ها داره میسوزه؛ زود سینی فر رو دربیار و بزن توو آب خنک.
حالا صاحب ی عالمه شیرینی نخودی زرد و خوش مزه ای.
صبر کن.
بزار کاملا خنک بشه.
این خیلی مهمه.
خنک که شد ، آروم شروع کن با احتیاط شیرینی ها رو برداری و از روش سُر دادن استفاده کن نه اینکه شیرینی نخودی رو بِکِشی.
سُرشون بده تا از سینی فر یا کاغذ روغنی جدا بشن.
بعد بچینشون توی جعبه مثلا جعبه کفشی که بوی چرم نمیده!!!
سطح اول رو که چیدی یه نایلون بریده شده بنداز روشون.
بعد لایه دوم و الی آخر.
درب جعبه رو ببند.
دم سال تحویل با خوردن هر شیرینی نخودی، یاد مادر بزرگت می افتی.
یاد شادی تمام نشدنی شبهای عید نوروز کودکی.
یاد تخم مرغ هایی که با مداد رنگ میکردی.
یاد هیجان عیدی.
به قول فرهاد: بوی عیدی…
تو هم خاطره ساز شو برای بچه هات.
امسال عید شیرینی نخودی بپذ.
موفق باشی